Kızım 4 aylık olduğunda tüm uyku düzenimiz altüst oldu. Gerçi çok da bir düzenimiz yoktu ama en azından sallanarak ya da memede uyuyordu. Sonra sallanmayı reddetti, gece saat başı uyanmalar başladı en son 20 dakikada bir uyanmaya başlayınca uyku eğitimi almaya karar verdim. Kendimce araştırmalara, okumalara başladım ve bu işi tek başıma yapamayacağıma karar verdim.
Cansu hanımı bulduğumda kızım 5 aylık olmuştu bile. Bu sırada onunla konuştuğumda hemen ısındım çok pozitif biri. Eğitime başlama tarihinden bir gün önce eşim yan çizmeye başladı. Kızımızın ağlamasına asla dayanamıyor ve eğitim boyunca onu yıpratmaktan çok korkuyordu. Ben de onun desteği olmadan bu işe başlamaktan çok korkuyordum. Cansu hanımla diğer gün baya uzun bir telefon konuşması yaptık, kafamızdaki soru işaretlerini söyledik bizi ikna etti ve bir cesaret başladık. Eşim sürekli şunu diyordu “bir günde mi değişecek yani her şey, hayal kurma!”
İlk gece yalnızca 50 dakikalık protestodan sonra kızım uyudu umduğumdan da kısa sürdü ağlaması. Üç günde düzenimiz oturmuş ben yatağa yatırıp odadan çıkabilir hale gelmiştim. Fakat daha sonra kızım aşı oldu ve ateşlendi düzenimiz bozuldu. Bu süre zarfında Cansu hanım da istediği kadar yanında olun tekrar uyur kendi kendine merak etmeyin dedi. Eğitim sırasında ciddi bir geri adım yaşadık ama bu sırada da Cansu hanım psikolojik desteği hiç bırakmadı. Şu an kızım 5,5 aylık kendi kendine uyumayı öğrendi. Ama benim hala Cansu hanıma her gün yazasım var, çok alıştım ona ve destekleyici cümlelerine❤️